Ήλιος στην κοιλάδα
και ήλιος στο λόφο.
Στα χωράφια
δεν υπάρχει πια κανείς.
Ρεφρέν:
Αντίο, αντίο αγάπη μου,
εγώ φεύγω.
Πικρή γη μου,
πικρή και όμορφη...
Απέραντοι ουρανοί
και πρόσωπα σαν την πέτρα.
Χέρια ροζιασμένα πια
χωρίς ελπίδα.
(Ρεφρέν)
Ανάμεσα απ' τους ελαιώνες
ξεπρόβαλε κιόλας το φεγγάρι.
Ένα μωρό καλαίει,
βυζαίνει ένα στήθος αδύνατο.
(Ρεφρέν)