Amanecí entre tus brazos [Belarusian translation]

Сустрэў дзень-до́світак зноў --

Я -- у тваіх абдымках.

І прачнуўся я -- у слёзах

Ад захапле́ньня…

І уткнуў-схаваў я твар свой

Ў твае рукі,

Каб любіць цябе ўсё (мне) бо́лей

І яшчэ-яшчэ!

А ты прачну́лася --

У па́ўдрымо́це.

Хацела мне сказаць:

Пра што -- хто знае;

Але твой рот закрыў я

Пацалункам…

Так правялі час доўга мы,

Доўгім ранкам.

Калі ж настаў час ночы (А ночы надышо́ў час),

І месяц паявіўся (тут з’явіўся)

Ў акенца зазірну́ў ён:

Ах, гэта -- так прыгожа…

Калі нябес про́мні зьзяньня

Твар асвяцілі (азарылі) твой мне!..

Прытулак зноў знайшоў --

У сало́дкіх тваіх абдымках.

Жадала мне сказаць:

Што?.. -- невядо́ма;

Твае пакрыў ж я вусны

Пацалункам страсці…

Так правялі час доўга мы,

Стаў назаўжды!..

Сустрэў світаньне ізноў --

Я -- у тваіх абнімках.