آمد نو بهار
طی شد هجـر یار
مطرب نی بزن
ساقی می بیار
مطرب نی بزن
ساقی می بیار
باز آ ای رقـیب بخت من
بوسـی ده دل مرا مشکن
تـا از آن لبان میـگونت
می نوشم بجای خون خوردن
آمد نو بهار
طی شد هجـر یار
مطرب نی بزن
ساقی می بیار
مطرب نی بزن
ساقی می بیار
خوش بود در پای لاله
پر کنی هر دم پیاله
ناله تا به کی
خندان لب شو
همـچو جام می
خندان لب شو
همـچو جام می
چون بهار عشرت و طرب
باشـدش خزان غم ز پی
بر سـر چمن بزن قدم
می بزن به بانگ چنگ و نی
آمد نو بهار
طی شد هجـر یار
مطرب نی بزن
ساقی می بیار
مطرب نی بزن
ساقی می بیار
ای گـل در چمن بیا با من
پر کن از گل چمن دامن
سر بنهم بروي دامانت
می نوشم بپای گلها من
خوش بود درپای لالـه
پر کنی هر دم پیاله ناله تا به کی
خندان لب شو همـچو جام می
خندان لب شو همـچو جام می
از چه روی ز جـلوه بهار
ای بهار من تو غافلی
روی خود ز عاشقی متاب
ای صفا اگر که عاقلی
آمد نو بهار
طی شد هجـر یار
مطرب نی بزن
ساقی می بیار
مطرب نی بزن
ساقی می بیار