Εκεί που τελειώνει η αλήθεια/
εκεί που τελειώνει το φως/
εκεί που τελειώνει η αγάπη/στο τέλος-εκεί είσαι/
τίποτα δεν επέζησε/
εδώ και καιρό έχουμε σιωπηλά χωρίσει/
και με το καθημερινό “εμείς”/
τρεφόταν το ψέμα της αγάπης μας/
και όσο περισσότερο προχωρούσαμε μαζί/
τόσο απομακρυνόταν ο ένας από τον άλλο
Μόνοι-μαζί/
ξεχάσαμε πώς να ψάξουμε ο ένας τον άλλο/
η συνήθεια συσκοτίζει/
η αδράνεια πνίγει/
η αλαζονεία μεθάει/
και η εγγύτητα οδηγεί στη φυγή
Χόρεψε-ζωή μου-χόρεψε/
χόρεψε μαζί μου/
χόρεψε μαζί μου άλλη μια φορά στην απόλυτη έκσταση της γυμνής αγάπης
Κι όταν τον-τη βλέπω έτσι/
όταν τον-τη βιώνω/όταν μας παρατηρώ/
κάτι απέμεινε/
κι αν έβρισκα τη δύναμη και την ελπίδα/
αν μόνο πίστευα ακόμα σε εμάς/
αν μπορούσα να τον-την φτάσω/
να τον-την έχω για μια φορά πάλι δικό-η μου/
αν επιστρέφαμε στα βασικά -στο θεμέλιό μας/
αν πάλι ανακαλύπταμε ο ένας τον άλλο/
αν αυτός-ή ήθελε/
Εγώ θέλω!