Ik stapte door de deur met jou, de lucht was koud
Maar op de een of andere manier deed iets het als thuis aanvoelen
En ik liet mijn sjaal achter in het huis van je zus
En je hebt hem nog steeds in je schuif liggen, zelfs nu
Oh, je goede aard en mijn blik met grote ogen
We zingen in de wagen en raken verloren in het noorden van de stad
Herfstbladeren vallen naar beneden als stukjes op hun plek
En ik kan het me inbeelden na al die dagen
En ik weet dat het lang verloren is
En dat die magie er niet meer is
En ik zou in orde kunnen zijn
Maar het gaat helemaal niet goed met me
Want hier zijn we weer in dat kleine straatje
Je ging bijna door het rood omdat je me aanstaarde
Wind in mijn haar, ik was daar, ik herinner het mij maar al te goed
Fotoalbum op het aanrecht, je kaken werden rood
Vroeger was je een kind met een bril in een dubbelbed
Je moeder die verhalen vertelt over jou in een teeballteam
Je vertelt me over je verleden, denkend dat ik je toekomst zou zijn
En ik weet dat het lang verloren is
En dat er niets is wat ik kan doen
En ik vergeet je lang genoeg
Om te vergeten waarom ik dat moest
Want hier zijn we weer, in het midden van de nacht
We dansen de keuken rond in het licht van de ijskast
Beneden aan de trap, ik was daar, ik herinner het mij maar al te goed
En misschien hebben we elkaar nooit echt begrepen, misschien vroeg ik te veel
Maar misschien was dit wel een meesterwerk totdat je het helemaal verscheurde
Terneergeslagen, ik was daar, ik herinner het mij maar al te goed
En je belt me weer op gewoonweg om me te breken als een belofte
Zo terloops wreed in de naam van de eerlijkheid
Ik ben een verfrommeld stuk papier dat hier maar ligt
Want ik herinner het mij allemaal, allemaal, maar al te goed
De tijd vliegt maar niet voorbij, het lijkt wel alsof ik erdoor verlamd ben
Ik wil graag mijn oude ik zijn, maar ik moet haar nog steeds vinden
Na dagen met ruitjeshemden en nachten toen je me de jouwe maakte
Nu stuur je al mijn spullen terug en ik wandel alleen naar huis
Maar je houdt mijn oude sjaal van die allereerste week
Want het herinnert je aan onschuldigheid en het ruikt naar mij
Je kan hem niet weggooien, want je herinnert het je maar al te goed, ja
Want hier zijn we weer, toen ik zo van je hield
Terug voordat je het enige echte ding verloor dat je ooit gekend hebt
Het was zeldzaam, ik was daar, ik herinner het mij maar al te goed
Wind in mijn haar, je was daar, je herinnert het je allemaal
Beneden aan de trap, je was daar, je herinnert het je allemaal
Het was zeldzaam, ik was daar, ik herinner het mij maar al te goed
-
-