'k Stapte doeër de duur me ou, de lucht was kou
Moar op d'ieën of aandere manier dieëd iets et als thaas aanvoele
En ik liet mijne sjal achter in 't haas van ou zus
En gij ebt em nog stieëds in ou schaaf ligge, zellefs nou
Oh, ouwe goeden ourd en mijnen blik me groeëte oeëgen
We zingen in den otto en rouken verloeëren int noeërden van 't stad
Eirfstbloaren vallen noar benieje als stukskes op ulder plek
En ik kan 't mij ienbieëlden noa al die doage
En ik wieët dat et laang verloeëren is
En dat die magie der nie mieër is
En ik zou in orde kunnen zaan
Moar 't goat ieëlemoal nie goe me mij
Want ier zaan we wier ien da klane strotje
Ge ging bekanst doeër 't roeëd omda ge me oanstoarde
Wind in mijn oar, ik was doar, ik erinner et mij moar al te goe
Fottoalbum op 't oanrecht, ou koake werden roeëd
Vruger waarde gij een kind me nen bril in een dubbelbeid
U moeder die verhoale verteilt oeëver ou ien een "teeballteam"
Ge verteilt mij over ou verlieje, deinkend dannekik ou toekomst zou zaan
En ik wieët dat et laang verloeëren is
En dat der niet is wa da 'k kan doeën
En ik vergieët ou laang genoeg
Om te vergieëten woarom ik da moest
Want ier zaan we wier, ien 't midden van de nacht
We daansen de keuken rond in 't licht van de frigo
Benieje oan den trap, ik was doar, ik erinner et mij moar al te goe
En misschien emmen we mekoar noeëit eicht begrieëpen, misschien vroeg ik te vieël
Moar misschien was dieës wel een mieësterwaark totda ge et ieëlemoal verscheurde
Tenieërgesloagen, ik was doar, ik erinner et mij moar al te goe
En ge beilt mij wier op gewoeënweg om mij te brieëken als een belofte
Zoeë terloeëps wrieëd in de noam van d'ieërlijkhaat
Ik zin een verfrommeld stukske papier da dier moar ligt
Want ik erinner et mij allemoal, allemoal, moar al te goe
De taat vliegt moar nie voerbaa, 't laakt wel alsof ik derdoeër verlaamt zin
Ik wil geire mijn oude ik zaan, moar ik moet oar nog stieëds vinnen
Noa doage me roatjesemmekes en nachten toen da ge mij van ou moakte
Nou stuurde gij al mijn spulle terug en ik waandel allieën noar haas
Moar ge haat mijnen ouwe sjal van die allerieërste wieëk
Want et erinnert ou oan oenschuldighaat en et riekt noar mij
Ge kunt em nie weggoeëien, want ge erinnert et ou moar al te goe, yeah
Want ier zaan we wier, toen ik zoeë van ou hield
Terug voeërda ge het ieënige ding verloeër dadde oeëit gekeind eit
't Was zeldzoam, ik was doar, ik erinner et mij moar al te goe
Wind in mijn oar, gij waart doar, gij erinnert het ou allemoal
Benieje oan den trap, gij waart doar, gij erinnert het ou allemoal
't Was zeldzoam, ik was doar, ik erinner et mij moar al te goe
-
-