Στο παρελθόν κοιμόμουν τα βράδια με κλάματα
Μα όλα αυτά ήταν πριν εμφανιστεί εκείνος
Πίστευα ότι η αγάπη έπρεπε να πονάει για να έχει καλό τέλος. Μα τώρα είναι εδώ
Δεν είναι το ίδιο, δεν είναι το ίδιο
[Ρεφραίν]
Με γεμίζει
Μου δίνει αγάπη
Περισσότερη αγάπη από ότι έχω δει ποτέ
Είναι όλα όσα έχω
Είναι όλα όσα έχω σ' αυτό τον κόσμο
Μα είναι τόσο άντρας, που δεν χρειάζομαι κάτι παραπάνω
Και το πρωί όταν φιλάω τα μάτια του
Με ξαπλώνει και με κουνάει σιγά
Και το βράδυ όταν το φεγγάρι είναι ψηλά
Με κρατάει σφιχτά κι δεν μ' αφήνει
Δεν μ' αφήνει
[Ρεφραίν]