Het is lastig om de regenwolken buiten te houden
Als de ramen nooit dicht gaan
En het huis voelt nu als een begraafplaats
Alsof de vloerplanken botten verbergen
En ik ben je gezicht kwijt geraakt
Het glijdt nu door mijn vingers
En de hele wereld is grijs
Alsof je de kleuren met je meegenomen hebt
Toen je ging en overleed
Ik herinner me hoe de slaapkamer eruit zag
Toen je wegging om je Heer te ontmoeten
De lakens waren een puinhoop
En je kleren waren vernield
In een hoopje bij de deur
En alhoewel mijn bloed nog steeds hetzelfde loopt als eerder
Is het enige verschil nu dat ik het amper nog voel
Dus ik verzamelde al onze plannen en misdaden
En zette ze allemaal in brand
Het enige dat me tot deze plek bond
Nam je met je mee toen je stierf
Dus vaarwel, vaarwel