All Along the Watchtower [Thai translation]

“มันต้องมีทางออกสักทางซีวะ”

เจ้าจำอวดพูดกับหัวขโมย

“มันโกลาหลเกินไปว่ะ;

กันคลายใจไม่ได้เลย

พวกพ่อค้า มันมาสูบเอาไวน์ของกันไป

พวกชาวนา ก็ได้แต่ไถดิน

ทั้งหมดในหมู่พวกมัน

ไม่มีใครรู้ค่าขี้ดินที่มันเหยียบด้วยซ้ำไป”

“ไม่มีเหตุผลที่จะต้องตื่นเต้น”

หัวขโมย พูดอย่างนุ่มนวล

“มันยังมีคนมากมายในหมู่พวกเรา

ที่คิดว่าชีวิตก็เหมือนการเล่นจำอวด,

แต่ทั้งกันและแก ก็เคยผ่านมันมาด้วยกันแล้ว,

และนั่นมันก็ไม่ใช่ชะตาลิขิตของเรา

ฉะนั้นเลิกพูดจาเลอะเทอะเสียดีกว่า

เวลาก็ได้ร่วงเลยมาไกลเสียแล้ว...”

ตลอดมาบนหอคอยงาช้าง

เหล่าเจ้าชายยังคงเฝ้าสังเกตการณ์

ขณะที่อิสตรีได้ผ่านมา และก็จากไป,

รวมถึงบรรดาขี้ข้าตีนเปล่าด้วย

ไกลออกไป ณ ภายนอกที่เยียบเย็น

แมวป่าส่งเสียงโห่คำราม

สองนักเดินทางกำลังใกล้เข้ามา

พร้อมกับสายลมที่ได้เริ่มโหยหวน