Alkinoos Ioannidis - Της Κυριακής τα όνειρα [Tis Kiriakis ta oneira]

Τυχαία λέει σε συναντώ,

στου ονείρου μου τους δρόμους,

σαν ορκισμένο αερικό,

μου είπες σ’ αγαπώ.

Της Κυριακής τα όνειρα, ζουν ως το μεσημέρι,

σαν παίρνει το απόγευμα, κανένα τους δε βγαίνει.

Σάββατο βράδυ να εύχεσαι, σαν πέφτεις και κοιμάσαι,

της Κυριακής τα όνειρα ποτέ να μη θυμάσαι.

Νυχτώνει, φεύγει η Κυριακή,

νυστάξαν οι ελπίδες,

ξαναγυρίζω στη σιωπή,

εκεί που έχεις χαθεί.