Sevgilim, ah sevgilim, sevgilim!
Gecenin gökyüzü, yıldızları ve ayı,
Ay uyanıyor seher vaktinde, sen ve ben,
Sevgilim, hayatım!
Hepimiz, her birimiz aşkı aynı şekilde yaşıyoruz.
Ve aşk, ah o aşk o kadar can yakabilir ki!
O aşk ki bizi bütün gece ayakta tutar da keyif iksirinden içirir,
Ve sakince bize bunları anlatır.
Ey sevgilim, haydi gel de şu gecenin gözlerinde yaşayalım,
Sonra güneşe dönüp diyelim; gel ama bundan bir yıl sonra gel,
Bir yıl geçmeden asla!
Böylesine güzel aşk gecesi bin bir gece ve daha fazlasına
Hatta bir ömür boyuna değer!
Bu gece bir ömre bedel, bunun gibi tek bir gece, tek bir gece!
Nasıl, nasıl,
Seni nasıl anlatayım sevgilim,
Seni sevmeden önce nasıl biri olduğumu sana nasıl anlatayım, sevgilim?
Dünümü hatırlamazdım ben,
Ya da bekleyeceğim bir yarın yoktu.
En azından bugünümü bile yaşamıyordum ben, ey sevgilim.
Beni tek bir bakışınla sana aşık ettin,
Bana günün getirilerinin neler olabileceğini gösterdin.
Eskiden yabancı olduğum geceleri,
Sen güvenle, huzurla doldurdun.
Ve bir zamanlar çöl olan bu hayatı sen sabahın doğduğu bağ bahçeye çevirdin!
Ey sevgilim!
Haydi gel de şu gecenin gözlerinde yaşayalım,
Sonra güneşe dönüp diyelim; gel ama bundan bir yıl sonra gel,
Bir yıl geçmeden asla!
Böylesine güzel aşk gecesi bin bir gece ve daha fazlasına
Hatta bir ömür boyuna değer!
Bu gece bir ömre bedel, bunun gibi tek bir gece, tek bir gece!