Ήταν τόσο μικρός, χάθηκε σε βορρά και σε νότο,
του άρεσαν τα απαγορευμένα όνειρα,
σε συνάντησε στο λεωφορείο.
Ήταν τόσο αλήτης (άτακτος), με την ανδαλουσιανή του γοητεία
αν η μητέρα του του έλεγε (να γυρίσει σπίτι) στις δέκα η ώρα
αυτός γύριζε τα ξημερώματα.
Χωρίς προειδοποίηση
θα μπορούσε να σε πάρει μαζί του.
Οι δυο σας πήγατε στον Παράδεισο χωρίς να κοιτάτε,
χωρίς να ζητήσετε άδεια,
μαζί σου έμαθε να αγγίζει και να φιλά,
δεν νοιάστηκε για το πρόσωπο, για τα λεφτά, για την ηλικία,
επειδή εσύ ήσουν το άλλο του μισό.
Ήταν μάρτυρας, εκείνου του ζωώδους ενστίκτου,
αν τον δάγκωσες κάτω από τα κρύα σεντόνια,
όταν όλοι πήγαν στο μπαρ.
Ήταν ο φίλος σου, ο έρωτάς σου και ήταν τρελός για σένα,
από τότε δεν έχεις καμιά άλλη ιστορία
για την οποία άξιζε να ζεις.
Χωρίς προειδοποίηση
θα μπορούσε να σε πάρει μαζί του.
Οι δυο σας πήγατε στον Παράδεισο χωρίς να κοιτάτε,
χωρίς να ζητήσετε άδεια,
μαζί σου έμαθε να αγγίζει και να φιλά,
Υπάρχουν έρωτες που νικούν το χρόνο,
άσχετα από την εμφάνιση, το χρήμα και την ηλικία
γιατί εσύ ήσουν για εκείνον το άλλο του μισό.