Ένα ρίγος από το κεφάλι ως τα πόδια.
Εγώ, περισσότερο εγώ από ποτέ,
ούτε τώρα, ούτε πριν ούτε μετά.
Ένα δυνατό τσίμπημα να διαπερνάει το δέρμα μου.
Το πιο τρυφερό χάδι,
ένα αργό φιλί, γλώσσα από μέλι.
Το πιο πικρό κλάμα,
την ψυχή ανοιχτή, την ελευθερία.
Ό,τι ένα πουλί που πετάει,
αυτό νιώθω εγώ
Όταν τραγουδώ, λαράι, λαρά.
Όταν τραγουδώ, λαράι, λαρά.
Όταν τραγουδώ, λάι, λαρά
Ένα άλμα στο κενό,
Κάτι που μοιάζει με το να αγαπάς
Εγώ, περισσότερο εγώ από ποτέ,
την πιο αγνή τιμιότητα.
Το χαμόγελο πλατύ, ένας χτύπος στην καρδιά,
φυτρώνουν τεράστια φτερά,
δεν υπάρχει ο φόβος, δεν υπάρχει πια ο πόνος.
Δονούν δυνατά στο στήθος
ο αέρας μου, το νερό, το όνειρο, το ψωμί
Ό,τι ένα πουλί που πετάει,
αυτό νιώθω εγώ
Όταν τραγουδώ, λαράι, λαρά.
Όταν τραγουδώ, λαράι, λαρά.
Όταν τραγουδώ, λάι, λαρά