Akuaduulza [Esperanto translation]

Akvodolĉa, akvodolĉa sed de dolĉo kiun neniu volas trinki

Akvo laca kaj akvo ŝvelinta suĉas remilojn kaj infanajn krurojn

Lavistino, sur la bordo, kun via lavtabulo por apogi siajn genuojn

La sapo kaj la ĉemizo, ŝi frotadas de vestaĵoj kaj la reflekto de la montoj

Kaj ĉi tiu ondo, vaganta, estas lango kiu banas la vortojn

Lango kiu tranĉas kaj lango ronda, unue ŝi estas timida kaj poste ŝprucigas ĉiujn

Akvodolĉa, akvodolĉa tro alta por esti karesata

Akvo klara aŭ fia, tro maljuna por demeti ŝiajn subvestojn

Sub la ventro de ĉiu boato kaj super la kapo de ĉiu ŝtono

Super la rozario de ĉiu memoro... sed sur vi restos eĉ ne paŝo

Eĉ ne la suno vipanta vian dorson aŭ la luno malsekiganta siajn piedojn

Eĉ ne la glavo de ĉiu ŝtormo ne povos lasi al vi desegnon

Akvodolĉa, akvodolĉa, akvo kiu fuĝas kaj poste revenas

Akvo vitra kaj akvo perla prete por ĉiuj sed atendante neniun

Ni havas testudan vizaĝon kaj ni havas kuiritafiŝan vizaĝon

Ni havas vizaĝon kiu ŝajnas aparteni al vi kaj nnun ni vidas vin sen rigardi vin

Iu eskapis el la fetoro de la algo kaj poste revenis por lavi siajn manojn

Iu sputis sur vian ondon kaj poste revenis kun unu plia larmo

Akvodolĉa, akvodolĉa kiom da akvo plenigas ĉi tiujn okulojn

Akvo nigra kaj sen kulpa, akvo sankta senmotive

Kaj pasas ŝipeto kaj pasas vintro kaj pasas milito kaj pasas fiŝoj

Pasas la vento kiu ŝtelas vian mantelon kaj pasas la nebulo kiu kovras la stelojn

Fiŝisto kiu forlasas la bordon en la Breva1 kiu mordas la vestaĵojn

Remu la piedojn sur ĉi tiu folio svingiĝanta kun la kanto kiun vi neniam dezirus ke finiĝos... ...

1. La Breva estas la nomo de perioda termika vento karakteriza por la Lago de Como, kiu blovas kun konstanta forto. Ĝi kuras de sudo al nordo kaj kutime alportas bonan veteron.