Τι έμεινε, ξέρεις;
Έμειναν τα βράδια, τα αποτυπώματά σου τα βράδια,
Μάζεψα τον εαυτό μου, νόμιζα ότι έφυγα,
Δεν μπόρεσα να φύγω, δεν μπορώ να φύγω.
Τι έμεινε, ξέρεις;
Πιθανότητες, αυτά που έκρυψες,
Πράγματα που νόμιζα ότι θα σβήνονταν αν τα κατέστρεφα,
Δεν μπόρεσα να τα σβήσω, δεν μπορώ να τα σβήσω.
Μην με καταλάβεις, μην με καταλάβεις καθόλου,
Είμαι ένα καμμένο σπίρτο.
Συνήθισα με τον καιρό,
να με χτυπάει ο αέρας στο πρόσωπο, μην με καταλάβεις καθόλου.
Τι έμεινε, ξέρεις;
Έμειναν τα βράδια, τα αποτυπώματά σου τα βράδια,
Και έμεινα εγώ, ένας εαυτός που πάλιωσε,
και τα αποτύπώματά σου στο πρόσωπό μου.
Τι έμεινε, ξέρεις;
Πιθανότητες, αυτά που έκρυψες,
Πράγματα που νόμιζα ότι θα τελείωναν αν το έσκαγα και έφευγα,
Δεν μπόρεσα να το σκάσω, ακόμη δεν μπορώ.
Μην με καταλάβεις, μην με καταλάβεις καθόλου,
Είμαι ένα καμμένο σπίρτο.
Συνήθισα με τον καιρό,
να με χτυπάει ο αέρας στο πρόσωπο, μην με καταλάβεις καθόλου.