ไม่อาจตื่นได้อย่างที่ใจคิด
นัตโตมากิที่รีบกลืนเข้าไป
ดูเหมือนพิธีที่ไม่ได้อะไร
ได้รับความช่วยเหลือจากคนอื่น
พอเปิดสมุดพก ก็เป็นอดีตไปแล้ว
การล้มล้างที่ไม่อาจแซงรุ่นพี่ได้
ทั้งในวันที่สว่าง และวันที่จะมาถึง การเถลไถลก่อนกลับบ้านเป็นความฟุ่มเฟือย
เต้น เต้น เต้นกัน ไม่มีใครรู้ตัวเลย
ในภาพขีดเขียนที่น่าขันยิ่งกว่างานของ Os Gemeos
อยู่ อยู่ ทอดทิ้งไป ความชอบธรรมของชนชั้นล่าง
ชีวิตไม่ได้ยืนยาว ถึงขั้นจะเสียเวลาเหน็บแนมกันหรอก
ยังไงก็ช่าง เลยวางทิ้งไว้
งานเลี้ยงรุ่นที่พร้อมหน้าพร้อมตาของเจ้าพวกนั้น
อยู่เคียงข้างฉัน โดยไม่ต้องฝืน
เสียงโหวกเวกอันขวยเขิน
ผลการต่อสู้ที่คงเส้นคงวา ได้จากไปแล้ว
เสาไฟฟ้าพัวพันกับตัวตนที่ฉันอยากเป็น
เหม่อลอยแล้วหมกมุ่น
ฉันจะตามใจตัวเองก็ไม่เป็นไร
ยังก็ช่าง เลยวางทิ้งไว้
งานเลี้ยงรุ่นที่พร้อมหน้าพร้อมตาของเจ้าพวกนั้น
เสียงโหวกเวกอันขวยเขิน
ผลการต่อสู้ที่คงเส้นคงวา ได้จากไปแล้ว
เสาไฟฟ้าพัวพันกับตัวตนที่ฉันอยากเป็น
เหม่อลอยแล้วหมกมุ่น
ฉันจะตามใจตัวเองก็ไม่เป็นไร
ในโลกที่ต่อให้พบเจอกันก็ไม่อาจเยียวยา
กลายเป็นบุคคลนิรนาม
ต่อให้อยากวิพากษ์วิจารณ์ใคร
ก็สรรหาคำที่ดึงออกจากบริบทได้
ปฏิเสธฮิปฮอป
ลบอายแชโดว์ที่ดูเข้มนั่นออกเถอะ
ถึงจะไม่อยากวิจารณ์ใคร
ก็สรรหาแฟชั่นที่แพร่หลายออกไปได้
ไม่ว่าคำคมใด ก็จะไม่ก้องออกมาจากฉัน
ไม่มีสิ่งใดถือกำเนิดขึ้น
แต่ก็อยากจะได้รู้
ว่าโลกที่เห็นด้วยตานี้ ไม่ใช่ทุกสิ่ง
ยังไงก็ช่าง เลยวางทิ้งไว้
งานเลี้ยงรุ่นที่พร้อมหน้าพร้อมตาของเจ้าพวกนั้น
อยู่เคียงข้างฉัน โดยไม่ต้องฝืน
เสียงโหวกเวกอันขวยเขิน
ผลการต่อสู้ที่คงเส้นคงวา ได้จากไปแล้ว
เสาไฟฟ้าพัวพันกับตัวตนที่ฉันอยากเป็น
เหม่อลอยแล้วหมกมุ่น
ฉันจะตามใจตัวเองก็ไม่เป็นไร
ยังก็ช่าง เลยวางทิ้งไว้
งานเลี้ยงรุ่นที่พร้อมหน้าพร้อมตาของเจ้าพวกนั้น
เสียงโหวกเวกอันขวยเขิน
ผลการต่อสู้ที่คงเส้นคงวา ได้จากไปแล้ว
เสาไฟฟ้าพัวพันกับตัวตนที่ฉันอยากเป็น
เหม่อลอยแล้วหมกมุ่น
ฉันจะตามใจตัวเองก็ไม่เป็นไร
กล่าวหาใครสักคน แล้วก็เข้าตัวเต็ม ๆ
ถ้อยคำที่ไร้ซึ่งบริบท
ในการโจมตีหมู่ ความเข้าใจผิดเพียงเล็กน้อยก็คอขาดบาดตาย
เธอคืออะไรสำหรับฉัน
ถูกคนพรรค์นั้น ฉีกกระชากหัวใจเป็นเสี่ยง ๆ
จินตนาการก็เป็นได้แค่จินตนาการ
แข็งแกร่งอย่างเสมอต้นเสมอปลาย แต่พอถูกโจมตีก็อ่อนแอ
ก่อนจะเอาหัวใจมาประชันความเร็วกัน
ยังไงก็ช่าง เลยวางทิ้งไว้
ไม่ใช่แบบนั้นด้วยซ้ำ เลยบินหนีไป
ยังไงก็ช่าง เลยวางทิ้งไว้
งานเลี้ยงรุ่นที่พร้อมหน้าพร้อมตาของเจ้าพวกนั้น
อยู่เคียงข้างฉัน โดยไม่ต้องฝืน
เสียงโหวกเวกอันขวยเขิน
ผลการต่อสู้ที่คงเส้นคงวา ได้จากไปแล้ว
เสาไฟฟ้าพัวพันกับตัวตนที่ฉันอยากเป็น
เหม่อลอยแล้วหมกมุ่น
ฉันจะตามใจตัวเองก็ไม่เป็นไร
ยังก็ช่าง เลยวางทิ้งไว้
งานเลี้ยงรุ่นที่พร้อมหน้าพร้อมตาของเจ้าพวกนั้น
เสียงโหวกเวกอันขวยเขิน
ผลการต่อสู้ที่คงเส้นคงวา ได้จากไปแล้ว
เสาไฟฟ้าพัวพันกับตัวตนที่ฉันอยากเป็น
เหม่อลอยแล้วหมกมุ่น
ฉันจะตามใจตัวเองก็ไม่เป็นไร
ขอบคุณสำหรับความเหนื่อยยาก ดูเหมือนจะเป็นหวัด
พูดเล่นหรือพูดจริง ก็ไม่รู้จนกลายเป็นปัญหา
เกลียดเหลือเกิน ทั้งการรับทราบและภัยพิบัติ
เดินบนถนนยามค่ำคืน กลืนหายไปในความโดดเดี่ยว
เหลือบไปเห็นคนใส่ชุดนอนแปลก ๆ
อยากจะเพิ่มเวลาแต่เพียงเท่านั้น
แต่เดินออกไปข้างนอกตอนกลางคืนก็ทำให้เป็นหวัด
มองหาแต่ข้อเสียของคนอื่นแล้วชี้ให้เห็น
ส่วนตัวเองเอาแต่ทำเป็นไม่รู้เรื่องรู้ราว
จิตใจและร่างกายล่วงเลยสู่จุดจบ
ฉันเป็นแบบนี้ ไม่ใช่แบบนั้น
ไม่มีสิ่งใดจะพูดยืนยัน
สิ่งที่พูดยืนยันได้ คือสิ่งที่บอกกับตัวเอง
ยังหัวเราะกลิ้งได้อีก จนกว่าซี่โครงจะหักเลย