Αϊτέντς επαραπέτανεν [Aiténts eparapétanen] [Transliteration]

Αητέντς επαραπέτανεν Ψηλά ς σα επουράνια (ούϊ αμάν, αμάν)

Είχεν τσιαγκία κόκκινα Και το κουδούκ νατ μαύρον (ούϊ αμάν, αμάν)

Κι εκράτ νεν και ς Σα κάρτσια του Παλληκαρί βρασιόνας (ούϊ αμάν, αμάν)

Αητέ μ για δός μ ας σο κρατείς Για Πε με όθεν κείται (ούϊ αμάν, αμάν)

Ας σο κρατώ κι δίγω σε Αρ όθεν κείται λέγω

Ακεί ς σο πέραν το ρασίν Σο πέραν καν τ ελάτια

Μαύρα πουλία τρωγν ατον Και άσπρα τριγυλίσκουν

Φατέστεν πούλια μ φατέστεν Φατέστεν τον καρύπιν

Σ σην θάλασσαν κολυμπετής σ ομάλια πεχληβάνος

Σ σο πόλεμον τραντέλλενας Του Πόντου παλληκάρι