Χρειάζομαι έναν αερόσακο
πριν προσκρούσω
στη τεράστια θλίψη που πλησιάζει
Τις νύχτες που δεν θέλω να πάω σπίτι
ο ταξιτζής αποφεύγει τους γρήγορους δρόμους
στο ραδιόφωνο ο παρουσιαστής μιλά παλί
και ο καλεσμένος γελά εύκολα
δεν παίζουν τραγούδια
ο διαλογός τους όλο και μεγαλώνει
κανονικά,σιχαίνομαι να ακούω κάτι τέτοιο
θα ζητούσα (απο τον οδηγό) να αλλάξει σταθμό
αλλά δεν υπάρχουν τραγούδια που θέλω να ακούσω
Συνεχίζουν να μιλούν
οι σκέψεις μου είναι στο αθόρυβο
μέσα στις ακαταλαβίστικες λέξεις ,γέλιο ξεσπά
Βλέποντας πως ακόμη και ο ταξιτζής που είναι μουτρωμένος
γελά μαζί τους
μάλλον θα είναι κάποια απο αυτές τις λέξεις που είναι της μόδας
Κατα κάποιον τρόπο εγώ είμαι το μοναδικό νησί μάλλον
Στο τέλος κάποιος παρουσιάζει ένα προτεινόμενο τραγούδι
είναι ένα απο τα θλιβερά τραγούδια που μου άρεσε κάποτε
άραγε να είναι και εκείνο το άτομο μόνο του?
στο μέρος όπου η μεγάλη μέρα κοιμάται
Χρειάζομαι έναν αερόσακο
πριν προσκρούσω
στη τεράστια θλίψη που πλησιάζει
Χρειάζομαι έναν αερόσακο
είναι ήδη πολύ αργά για να το αποφύγω
Τελευταία έχω πολλά πράγματα να αντιμετωπίσω
δεν μπορώ όυτε να μεθύσω
παρόλ' αυτά δεν αποφεύγω τις συγκεντρώσεις για ποτό
μάλλον είναι γιατί δεν θέλω να έιμαι μόνος
ή μάλλον γιατί εμφανώς θέλω να είμαι μόνος?
Για μένα η μοναξιά είναι δεδομένη
όντως,αν υπήρχε κάποιος δίπλα μου
θα μοιραζόμουν ότι είχα?
είναι ένα ερωτηματικό που δεν θέλω να βάλω,ευτυχώς
μέσα σ'αυτό το διάλογο ακούω μια φωνή
απο ότι φαίνεται η συγκέντρωση για ποτό ακυρώθηκε
(ο ταξιτζής)κλείνει το τηλέφωνο και
μου λεέι μουρμουρίζοντας,η ματιά μου
πέφτει κάτω απο το ταξίμετρο
στη κολλημένη οικογενειακή φωτογραφία
Άραγε να περιπλανιέμαι γιατί δεν έχω δικό μου σπίτι
ή επειδή δεν έχω που να πάω?
Έχω πολλά μέρη για να πάω
αλλά πουθενά δεν με περιμένει κανείς
Χρειάζομαι έναν αερόσακο
πριν προσκρούσω
στη τεράστια θλίψη που πλησιάζει
Χρειάζομαι έναν αερόσακο
είναι ήδη πολύ αργά για να το αποφύγω
Υποθέτω είμαι ολομόναχος πάλι
Υποθέτω είμαι ολομόναχος πάλι
Υποθέτω είμαι ολομόναχος πάλι
για άλλη μια φορά
Υποθέτω είμαι ολομόναχος πάλι
Υποθέτω είμαι ολομόναχος πάλι
Υποθέτω είμαι ολομόναχος πάλι
για άλλη μια φορά
Τώρα είμαι επικίνδυνος
Τώρα είμαι επικίνδυνος
μην προσκρούσεις πάνω μου
Πότε ξεκίνησε?
Μια μέρα κοιτούσα έξω απο το παράθυρο σαν να έβρεχε
για αρκετό καιρό
το νερό της βροχής είχε βρέξει το δρόμο
πάνω (στο νερό της βροχής) βλέπω μια φωτεινή πινακίδα για αυτοκινητιστικά ατυχήματα
Γιατί θυμάμαι ξαφνικά εσένα που ζεις καλά
και δάκρυα μαζευονται?
Η λέξη "απώλεια"γιατί δείχνει τόσο
μοναχική δίπλα στον αριθμό 1?
Χρειάζομαι έναν αερόσακο
πριν προσκρούσω
στη τεράστια θλίψη που πλησιάζει
Χρειάζομαι έναν αερόσακο
είναι ήδη πολύ αργά για να το αποφύγω
Απόψε σε νοσταλγώ
ήρθε η βροχή και η καρδιά μου γλιστρά
Σε χρειάζομαι,ναι σε χρειάζομαι
Αεροσακέ μου
Υποθέτω είμαι ολομόναχος πάλι
Υποθέτω είμαι ολομόναχος πάλι
Υποθέτω είμαι ολομόναχος πάλι
για άλλη μια φορά
Υποθέτω είμαι ολομόναχος πάλι
Υποθέτω είμαι ολομόναχος πάλι
Υποθέτω είμαι ολομόναχος πάλι
για άλλη μια φορά