O wodę prosimy Cię, o wodę!
A Ty, Panie, dajesz nam wiatr,
odwracasz się do nas plecami
i udajesz, że nas nie słyszysz.
Ziemia w ogrodzie jest wyschnięta,
przepadło1 wszystko, co zebraliśmy;
uschły drzewka pomarańczowe,
a zboże przepadło2, nawet nie wyrosło.
O wodę prosimy Cię, o wodę!
A Ty, Panie, dajesz nam wiatr!
Kiedyś, Panie, byłeś kwieciem;
teraz, Panie, jesteś tylko chwastami.
Kiedyś, Panie, byłeś miłością,
teraz miłość wyschła!
O wodę prosimy Cię, o wodę!
A Ty, Panie, dajesz nam wiatr!
Kiedyś, Panie, byłeś ogrodami;
teraz, Panie, jesteś pyłem i wiatrem.
Kiedyś, Panie, byłeś ludźmi
a teraz gdzie są, gdzie są ci ludzie?
O wodę prosimy Cię, o wodę!
A Ty, Panie, dajesz nam wiatr,
odwracasz się do nas plecami
i udajesz, że nas nie słyszysz.
O wodę prosimy Cię... O wodę!
1. dosł. "umarło"2. jak wyżej