Ποιον θα εξαπατήσει η αγκαλιά σου τώρα;
Σε ποιον θα πουν ψέματα τα χείλη σου;
Σε ποιον θα πεις ''σ'αγαπώ''
Και μετά, στη σιωπή θα του δώσεις το κορμί σου
Ενώ ξεκουράζεσαι στο μαξιλάρι, ο χρόνος θα σταματήσει
Εκείνος θα χάσει χιλιάδες ώρες μέσα στο βλέμμα σου
Κι η ζωή θα υπάρχει για να σ'αγαπάει
Και τώρα ποιος;
Ποιος θα σου γράφει ερωτικά γράμματα και ποιήματα;
Ποιος θα σου εμπιστεύεται τους φόβους και τις αδυναμίες του;
Σε ποιον θα επιτρέψεις να κοιμάται στην πλάτη σου;
Και τότε, στη σιωπή θα του λες ''σ'αγαπώ''
Θα νιώθεις την ανάσα του στο πρόσωπό σου
Θα χάσει τον προσανατολισμό του στο βλέμμα σου
Και θα ξεχάσει τη ζωή, αγαπώντας σε
Τώρα ποιος;
Τώρα ποιος, αν όχι εγώ;
Κοιτάζω τον εαυτό μου στον καθρέφτη και κλαίω
Νιώθω ηλίθιος και παράλογος
Τα φιλιά σου, το αιώνιο χαμόγελό σου, ένα φιλί στη ψυχή
Κι αυτό το φιλί αγγίζει τη ψυχή μου
Και στη ψυχή μου, είναι το φιλί που θα μπορούσε να'ναι.
Σε ποιον θα αφήσεις τη μυρωδιά σου στο κρεβάτι;
Σε ποιον θα αφήσεις τις αναμνήσεις σου το πρωί;
Με ποιον θα περνάς αυτές τις ήρεμες ώρες;
Και έπειτα, στη σιωπή, θα αξίζει το κορμί σου
Ο χρόνος θα σταματήσει, ατενίζοντας το πρόσωπό σου
Θα περάσει χιλιάδες ώρες κοιτώντας έξω από το παράθυρο
Θα χάσει τη φωνή του, καλώντας εσένα
Και τώρα ποιος;
Και τώρα ποιος;
Τώρα ποιος, αν όχι εγώ;
Κοιτάζω τον εαυτό μου στον καθρέφτη και κλαίω
Νιώθω ηλίθιος και παράλογος
Τα φιλιά σου, το αιώνιο χαμόγελό σου, ένα φιλί στη ψυχή
Κι αυτό το φιλί αγγίζει τη ψυχή μου
Και στη ψυχή μου, είναι το φιλί που θα μπορούσε να'ναι.