Ah... aşk, aşk
ne çok şey yaptırıyor insana aşk.
Ah.... aşk, aşk,
ne çok söz söyletiyor insana aşk,
ne çok hayat, ne çok saat
bahşediyor aşka insan,
ne çok cümle rüzgara söylenen,
aşka adanmış.
Ah... aşk, aşk
ne çok hayali tutuşturuyor aşk.
Ah... aşk, aşk,
kaç gece uyutmuyor insanı,
kendini denizden büyük hissediyorsun,
kendini hiçten de az hissediyorsun.
Sonra, bir gün farkına varıyorsun,
bitmiş aşkın zamanı:
Yemin ediyorsun artık
hayata küstüğünü,
inanmayacağını
bir daha aşka.
Sonra bir akşam,
bir bakış
bir şeyler söylüyor sana
ve yerden kesiliyor ayakların.
Ah... aşk, aşk,
nasıl hayır diyebilirsin aşka?
Ah... aşk, aşk,
gözünü kapayıp hayallere dalıyorsun
ve şiirler yarattığını görüyorsun,
uzak vadiler hayal ettiğini,
güneşin aya eriştiği
ve ona aşktan söz ettiği…
Günler geçiyor
ve aşk yalnız bırakıyor seni,
yeniden yalnız.
Ah... aşk, aşk
nasıl oynuyor seninle aşk.
Ah... aşk, aşk,
nasıl hayır diyebilirsin aşka?