Әй, син ярым, үзәгемә үтте юклыгың
Йөрәгем ут эчендә
Әй, син ярым, аерылу – җанымда кадалган тимер
Кил яныма, бәхтеле булып үлим
Үле кебекмен болай да, янгын эчендәмен гүя
Хәсрәтле мин, ярым үле, чарасызмын
Үзем туңам, Раббыма ялварам
Мин синең йөрәгеңдә, чарасызмын
Әй, син ярым, ак-караны аермыйм мин
Гомеремнең бер мәгънәсе юк
Әй, син ярым, синеке генә мин
Күңелемнең чарасы юк