Όλα τα λουλούδια ήταν ήμερα
κάποτε στον κήπο της καρδιάς μου
Τότε που μου `λεγαν, μα δεν πίστευα
πως στους κήπους μπαίνουν κι άνθρωποι σκληροί
Μα όταν σε μια νύχτα κάποιοι τα `κοψαν
κι έσβησε η γαλήνη της ματιάς μου
πήγα με βελόνα και μου χάραξαν
το πιο άγριο λουλούδι που `χεις δει
Μ’ ένα άγριο τριαντάφυλλο στο στήθος
τατουάζ εκεί, στο μέρος της καρδιάς
όλο αγκάθια έχει γύρω τώρα ο κήπος
αν θελήσεις πια να μπεις, να μην τολμάς
Κι έτσι όλα ανθίζουν πάλι ήρεμα
στην τριανταφυλλένια φυλακή μου
κι ένα ευγενικό ζητάνε ήρωα
που τ’αγκάθια θα σκορπίσει με σπαθί