Κάτω απ’ τα πόδια μου νιώθω η γη να τρέμει,
σαν φύλλο την καρδιά μου χτυπούν οι πέντε ανέμοι,
κι όσο πάει μεγαλώνει στο μυαλό μου η ρωγμή,
στης καρδιάς του, πια, το χάρτη, είμαι άγονη γραμμή,
κι όσο πάει μεγαλώνει στο μυαλό μου η ρωγμή,
στης καρδιάς του, πια, το χάρτη, είμαι άγονη γραμμή.
Άγονη γραμμή, άγονη γραμμή
άγονη γραμμή, άγονη γραμμή.
Ξύπνησαν τα ηφαίστεια κι έξω η λάβα τρέχει,
μάτωσαν τα σύννεφα και συνέχεια βρέχει,
κι όσο πάει μεγαλώνει στο μυαλό μου η ρωγμή,
στης καρδιάς του, πια, το χάρτη, είμαι άγονη γραμμή,
κι όσο πάει μεγαλώνει στο μυαλό μου η ρωγμή,
στης καρδιάς του, πια, το χάρτη, είμαι άγονη γραμμή.
Άγονη γραμμή, άγονη γραμμή
άγονη γραμμή, άγονη γραμμή.
Σκιές ζωντανές με φωνές μαγικές
με ταξιδεύουν σε μια άγονη γραμμή, άγονη γραμμή
άγονη γραμμή, άγονη γραμμή.
Άγονη γραμμή, άγονη γραμμή
άγονη γραμμή, άγονη γραμμή.
Κι όσο πάει μεγαλώνει στο μυαλό μου η ρωγμή,
στης καρδιάς του, πια, το χάρτη, είμαι άγονη γραμμή.