Nuair is léir nach seasann do chosa níos mó
‘s nach leanann do shúil mar a bhíodh
an mbeidh teacht ar do bhéalín ar bhlaiseadh mo ghrá?
an mbeidh d’aghaidh ag fógairt d’aoibh?
A stóirín, beidh mé ag fanacht leat féin go seachtó naoi
a leana, is tú an duine dom fiú ag fiche trí
Tá mé ag rá leat go dtiteann daoin’ i ngrá gan aon chúis ná haon bhrí
Bfhéidir gan ach buille ar lámh
Titim féin i ngrá leat aríst ‘s arís
Tá rud ar intinn agam le rá
Bí liom ann
Féadfaidh tú mé a thógáil anocht
Oh lui liomsa faoin solas ón oíche gheal
Éist le buillí mo chroí ar m’ucht
Ag smaoineamh ós ard
a leana, fuairmuid neamh anseo ar domhain.
Nuair atá mé níos sinne is ag briseadsh go mall
dearmaid deanta ar m'ainm aríst
Gan mo lámha in ann don mhéid ceanna
ó is tú a bheidh fós i mo chroí
Beidh tú liomsa, is mise leastsa go deo mo chroí
Tú le feiceáil gach oiche i mo bhrionglóidí
Tá mé ag rá leat go dtiteann daoin’ i ngrá gan aon chúis ná haon bhrí
b’fhéidir go mba chuid é don phlean
Mise agus tusa le cheile go deo
ag glacadh go mbeidh tuilleadh ar lean
Bí liom ann
Féadfaidh tú mé a thógáil anocht
O luí liomsa faoin solas ón oíche gheal
Éist le buillí mo chroí ar m'ucht
Ag smaoineamh ós ard
A leana, fuairmuid neamh anseo ar domhain
a leana, fuairmuid neamh anseo ar domhain
a leana, fuairmuid neamh anseo ar domhain.