(Ξύπνα, μικρό μου, κι άκουσε κάποιο μινόρε της αυγής.)
Αυτό το τραγούδι απ’ τα περασμένα
που θυμίζει πρόσωπα παλιά και αγαπημένα,
αυτό το τραγούδι που κλαίει πονεμένα
μου θυμίζει την Πρωτομαγιά, μου θυμίζει εσένα.
Κάτι παλιές χαλκομανίες και σκουριασμένες Κυριακές
ασπρόμαυρες φωτογραφίες, πληγές.
Αυτό το τραγούδι που φέρνει το αγέρι
δεν είναι τραγούδι, είναι μαχαίρι.
(Το παραθύρι σου άνοιξε, ρίξε μου μια γλυκιά ματιά.)
Αυτό το τραγούδι απ’ τα περασμένα
που θυμίζει πρόσωπα παλιά, πρόσωπα χαμένα,
αυτό το τραγούδι που μοιάζει με μένα
μου θυμίζει τριαντάφυλλα κόκκινα, σπασμένα.