Een, twee
Zet de klokken stil, het is geweldig
Je zou eens moeten zien hoe het licht om je hoofd danst
Miljoenen kleuren hazelnootbruin, goud en rood
De zaterdagmorgen vervaagt
De zon wordt weerkaatst door de koffie in je hand
Mijn ogen zitten weer helemaal gevangen in je blik
We waren dronken van liefde, wachtend op een wonder
We probeerden elkaar te vinden in de wintersneeuw
Zo alleen in de liefde alsof de wereld was verdwenen
Oh, ik zal niet zwijgen en ik laat niet los
Ik zal het steviger omarmen tot de nagloed
En we zullen zo helder branden tot de duisternis zachtjes oplost
Oh, Ik ga de nagloed vasthouden
Oh, Ik ga de nagloed vasthouden
Buiten verandert het weer
De bladeren liggen begraven onder vijftien centimeter wit
De radio speelt de muziek van ´Iron and Wine´
Dit is een nieuwe dimensie
Dit is een omvang waar we de tijd uit het oog verliezen
Ik breng daar niets tegenin, behalve jij en ik
We waren dronken van liefde, wachtend op een wonder
We probeerden elkaar te vinden in de wintersneeuw
Zo alleen in de liefde alsof de wereld was verdwenen
Oh, ik zal niet zwijgen en ik laat niet los
Ik zal het steviger omarmen tot de nagloed
En we zullen zo helder branden tot de duisternis zachtjes oplost
Oh, Ik ga de nagloed vasthouden
Ik ga genieten van wat er komt