หากเธอปิดประตู ราตรีจะอยู่ตลอดกาล
ให้แสงแดดจากออก และกล่าว “ฮัลโหล” ให้,ไม่เคย
เหล่าผู้คนต่างเต้นรำ และก็พวกนั้นสนุกสนาน
ก็หวังว่าจะเกิดกับฉันได้
แต่หากเธอปิดประตู ฉันก็ไม่ต้องเห็นวันอีกตลอดไป
หากเธอปิดประตู ราตรีจะอยู่ตลอดกาล
ให้แก้วไวน์จากออก และดื่ม”อวยพร”ให้,ไม่เคย
โอ้ สักวันฉันจะรู้ว่าสักคนจะมองมายังนัยน์ตา
และว่า “ฮัลโหล, เธอคือคนพิเศษของฉัน”
แต่หากเธอปิดประตู ฉันก็ไม่ต้องเห็นวันอีกตลอดไป
บาร์ทะมึนทึง, รถแคดิลแลคคันมันวาว
และผู้คนในรถไฟฟ้ากะรถไฟ
ดูทึมๆใต้สายฝน ดั่งที่ยืนอย่างสับสน
โอ้ แต่ผู้คนก็ดูดีในความหม่น
และหากเธอปิดประตู ราตรีจะอยู่ตลอดกาล
ให้แสงแดดจากออก และกล่าว “ฮัลโหล” ให้,ไม่เคย
เหล่าผู้คนต่างเต้นรำ และก็พวกนั้นสนุกสนาน
ก็หวังว่าจะเกิดกับฉันได้
เพราะหากเธอปิดประตู ฉันก็ไม่ต้องเห็นวันอีกตลอดไป
ฉันก็ไม่ต้องเห็นวันอีกตลอดไป
อีกครั้งนึง
ฉันก็ไม่ต้องเห็นวันอีกตลอดไป