Αυτά τα χείλη κάποτε μιλούσανε για μένα
Αυτά τα μάτια μ’ έβλεπαν μ΄αγάπη αληθινή
Αυτά τα χέρια κάποτε μ΄αγκάλιασαν δεμένα
Και από θαύμα ανοίξανε μια νύχτα οι ουρανοί.
Αυτά τα χείλη, αυτά τα χείλη
Μιλήσαν κάποτε για μας μ’ ελπίδες
Μα σβήσαν όλα σ’ αυτά τα χείλη
Και ΄γίναν ξαφνικά φωτοβολίδες.
Απ΄την αρχή η αγάπη μας ήταν φαρμακωμένη
Μα τίποτα δεν έδειχνε το τέλος το κακό
Και η καρδιά μας που έμεινε για πάντα διψασμένη
Βρήκε απ΄την κόλαση νερό κι από τον χωρισμό.
Αυτά τα χείλη, αυτά τα χείλη
Μιλήσαν κάποτε για μας μ’ ελπίδες
Μα σβήσαν όλα σ’ αυτά τα χείλη
Και ΄γίναν ξαφνικά φωτοβολίδες.