Αυτά Που 'χες Τάξει [Afta Pou 'hes Taxei] [Transliteration]

Το θέλω απ' το δεν μπορώ

ένα φοβάμαι δρόμος

Πέφτει η βροχή και λούζει τους δρόμους

Χίλιες σταγόνες πάνω στους ώμους

Βαθιά μουσκεύει η καρδιά

Τρέμει το βλέμμα μου που σε είδε

Τρέμει στο έλα, τρέμει στο φύγε

Πονά αυτή η συννεφιά

Τα λάθη μετράς

Μα δεν είμαι εγώ

Εμένα κοιτάς

Μα δεν είσαι εδώ

Πού είναι αυτά που είχες τάξει

Μόνο αγκάθια έχεις στάξει

Και διαλύεις στο νερό τις λέξεις

Και ζωγραφίζεις σ' αγαπώ για να παίξεις

Πού είναι αυτά που είχες τάξει

Με έχουν όλα χαράξει

Δάκρυα ρίχνει ο ουρανός στο τζάμι

Πες μου πως δεν πήγαν όλα χαράμι

Πέφτει η βροχή κι εγώ δεν κοιμάμαι

Τόσες πολλές σταγόνες φοβάμαι

Μπορεί σε μια να πνιγώ

Όλο γελάς κι εγώ όλο λυπάμαι

Μην γελαστείς και πεις δε θυμάμαι

Γιατί στη μνήμη ακουμπώ