אפר ואבק [Afar ve Avak] [Polish translation]

Wiosenny dzień, zapach bzu

Między gruzami twojego miasta.

Piękny dzień łowić w rzece ryby.

Wewnątrz łamie mi się serce:

Tam było i go nie ma

Twoje dzieciństwo, drobna kobieta,

Ludzie których nikt nie zna.

Nie ma nawet domu który by przypominał.

I o ile jedziesz dokąd ty jedziesz,

Wieczność to tylko popiół i kurz.

Dokąd ty jedziesz, dokąd ty jedziesz,

Lata i nic się jeszcze nie wymazało (z pamięci).

Weź palto, będzie ci zimno,

Kieszonkowe, kryształek cukru.

O ile dni będą ciężkie

Wspomnij mnie czasem.

A jeśli to jeszcze beznadziejna wyprawa

Do baraku, na plac,

Starym miejskim torem,

Nikt nie będzie czekał na stacji.

I o ile jedziesz...

Kto osłodzi twe noce,

Kto usłyszy twój płacz,

Kto będzie strzegł twych kroków po drodze.

Dokąd ty jedziesz, dokąd ty jedziesz,

Wieczność to tylko popiół i kurz.

Dokąd ty jedziesz, dokąd ty jedziesz,

Lata i nic się jeszcze nie wymazało (z pamięci).

Weź palto, będzie ci zimno.