Άφησα τη χώρα μου
Άφησα το σπίτι μου
Και Η ζωή μου θλιβερή
Πέφτει χωρίς λόγο σκυφτή .
Άφησα τον ήλιο μου
Άφησα το γαλάζιο γυαλό
Κι οι αναμνήσεις ξυπνούν
Περα από το αντίο το μακρυνό.
Ήλιε της χαμένης μου χώρας
Λευκές πόλεις αλλοτινές
και ερωτες παιδικοι μου.
Φεύγοντας από σένα κορίτσι
Βλέπω ακόμα τα μάτια σου
δακρυσμένα να βρέχονται
από τη βροχή του αντίο…
Βλέπω ξανά το χαμόγελό σου
Τόσο κοντά στο πρόσωπό μου
Να λάμπει σαν ηλιος
χαμένος.
Κάποιο λάθη φορτωμένο καράβι
με πήρε απ το δικό μας λιμάνι;
Μια αλυσίδα στο νερό κρεμασμένη
μετεωρεί μα σε μουραγιο δε βγαίνει.
ταξιδευτής από καιρό στα πελάγη
Τα μάτια μου τρέχουν μακριά
Και η θάλασσα μου πνιγμένη
μεσα στης λύπης τη συμφορά.