[Verse 1 : No.1]
Buz tutan dünyada tutuşan adam
Selam ben seyrek cümlelerle konuşan adam
Hayatın içinde gömlek gibi kırışamıcam derken
Yerde uçuşarak dolaşan adam ben
Bu ateş buzla kaplı sanırım sönmeyecek
Ve nefret her gün beni yaşatır öl diyerek
İçeriz içiyoruz yüzümüz gülene dek
Düşünce yere soğuk yüzümde eriyecek
Yine kafam dumanlı bu gece de benim
Dedim ona ne dedin dedi bana ne dedi
Benim ölüm sebebi kimin götü yemedi
Birin sözü senedi değil ama denedi
Bu adam sadece kendisine sataşan adam
Bulutlar çekildi geri gölgem oluşamadan
Bu adam boş derse çalışan adam ama
Çalışıp sınavını kazanamayan (yan)
[Verse 2 : Morfin]
Ben ateşten dünyalarda buz tutan adam selam
Ama bu insanların tüm sözleri yalan
Sararmış ciğerimde solar duman
Gece yastık olur bana yine moral soran
Benim hayatım dedikçe birisi dahil oldu
Yapmacık tebessümler konusunda bu adam dahi oldu
El sallamam hayatımdan defolup gidene
Bu yüzden ateşler içindeyim buz tutarım yine de
Üstümdeki baskıdan hayatım ateş
Ama bu bünyeye sokaklarda nefes almak beleş
Kardeşlerim yanımdayken aramam aç tok
Fiyatın varsa benim gözümde barkod
Bu adam gülümserken ağlayan adam
Kendisi buz ama ateşleri bağrına basar
Eğer varsa yaram sararım kanamadan
Bu adam parıltılı dünyalarda kararan adam