Στις πλατείες, στους σταθμούς, στις αποβάθρες αυτής της πόλης
Η μοναξιά δεν με αφήνει να ησυχάσω
Σε όλες τις στάσεις, στα καφενεία
Τα μικρά και μεγάλα σου ψέματα
Με κυκλώνουν και με χτυπάνε ξαφνικά
Με χτυπάνε από μέρος σε μέρος
Κατέστρεψα τους κρυστάλλινους καθρέπτες που κουνιόμουν
Τώρα είναι ακριβώς ο καιρός για μαγάλους ύπνους
Σαν να σκέπασα την μοναξιά μου με μια κουβέρτα
Κι αυτόν τον χρόνο η αγάπη δεν πέρασε από δω
Ας σβηστούν τα ίχνη μου, ας μείνει στον δρόμο το τίποτά μου
Ας καεί η σκιά μου, να μην με υπολογίζει αυτός ο κόσμος
Κάθε τι που άφησα να το φυλάνε
Σας είπα μην αφήσετε απότιστο τον μενεξέ μου
Ας σβηστούν τα ίχνη μου, ας μείνει στον δρόμο το τίποτά μου
Ας καεί η σκιά μου, να μην με υπολογίζει αυτός ο κόσμος
Κάθε τι που άφησα να το φυλάνε
Σας είπα μην αφήσετε απότιστο τον μενεξέ μου