Adalı bir kız tanırım
Herkesten uzak duran
Deniz ve halkını seven
Ailesi gurur duyan
Bazen dünya karşındadır
Bu sarsıntı iz bırakır
İyileşince sana yalnız sen kalır
Dostlar seni değiştirir
Öğrendiklerin yön verir
Ve hiçbir şey susturamaz
Benim sesim içindedir
Ve bu ses bir fısıldarsa
"Moana artık sonuna geldin. Moana dinle kendini"
Kavratır seni sana
Moana:
Kimim ben?
Adasını seven bir kızım
Denizi çok severim
Öyle ki
Papu köyü şefinin kızıyım
Soyumuz dünyaya dağılmış
Gezgin insanlardan gelir
Çağırıyorlar
Bizleri buraya getirdim
Uzakları gezdim
Gerçekten öğrendim hem de çok
O çağırıyor
Bu çağrı dışarda değil ki, ses içimde
Gel git gibi hep yükselip alçalsa da
Taşırım onu kalbimde
Hatırlat bana
Ne olsa da ulaşırım
Adım Moana!