Δεν υπάρχει πάθος ή ελπίδα στην ζωή
αφήνω τα πραγματα να κυλήσουν,απλά αναπνέω
το στεγνό σωμά,κάθε μέρα επαναλαμβάνεται η καθημερινότητα και με ξυπνά αλλά μέσα στα όνειρα το συναίσθημα του χωρισμού
ο κόσμος είναι για μένα μια ασταμάτητη ισχύς
στη σχεδόν κλειστή μου καρδιά,βάζω κλειδαρία στην πόρτα της
στην πολύχρονη μοναξιά,
βγάζω το σκουριασμένο κλειδί (βγάζω το κλειδί)
με μια άλυτη απόσταση,με κρατάνε τα δεσμά
μου σφίγγουν το λαιμό (μου σφίγγουν το λαιμό)
σηκώνω το τηλέφωνο που δεν χτυπά
σε περιμένω όλη νύχτα (σε περιμένω)
χρειάζομαι ενδιαφέρον,χρειάζομαι συζήτηση
χρειάζομαι το αγγιγμά σου,χρειάζομαι μια μικρή αγάπη
άναψε το σιγα σιγα το σβησμένο φιτίλι
Εγω,εδω και εκεί,όπου και να μαι δεν μπορώ να ταιριάξω
σε σένα,σε εκείνη,στον όποιονδήποτε,δεν μπορώ να ανήκω,περιφέρομαι και τριγυρνώ δίπλα σου
Εγω,εδω και εκεί,όπου και να μαι δεν μπορώ να ταιριάξω
σε σένα,σε εκείνη,στον όποιονδήποτε,δεν μπορώ να ανήκω,περιφέρομαι και τριγυρνώ δίπλα σου
Το φεγγαρόφως θα αντιληφθεί την μοναχική νύχτα?
το φως των αστεριών θα αντιληφθεί την πληγωμένη καρδιά?καθως θάβεται ο πόνος,τραγουδώ
θαμμένος στη νοσταλγία,τραγουδώ
Το φεγγαρόφως θα αντιληφθεί την μοναχική νύχτα?
το φως των αστεριών θα αντιληφθεί την πληγωμένη καρδιά?καθως θάβεται ο πόνος,τραγουδώ
θαμμένος στη νοσταλγία,σε καλώ
περιφέρομαι και τριγυρνώ δίπλα σου
φοβάμαι την αλλαγή,δεν μπορω να ταιριάξω και περιφέρομαι
πέταξα την αλυσίδα της αγάπης,ψάχνω ένα άτομο και τραγουδώ
ακολουθώντας τον άνεμο,ακολουθώντας τα σύννεφα,τριγυρνώ στον κόσμο
που να πήγες? με άφησες και δεν ξέρω
με άφησες σε εκείνο το μακρινό μέρος που κανείς δεν ξέρει
λιμοκτονώ απο αγάπη,είμαι πάντα νηστικός
Νοσταλγώ μέχρι και τις άκρες των δακτύλων σου
δεν αξίζω το ενδιαφέρον,η αγάπη είναι πολυτέλεια
κάποιες φορές η σκιά που έχει κολλήσει μέσα μου
όταν καλύπτεται απο το φεγγάρι,η καρδιά μου σε νοσταλγεί
χωρίς σταματημό ,ξεστομίζω ένα ξόρκι
φοβάμαι γιατί δεν έχω καθημερινότητα
θέλω να σε δω,θέλω να σε αγγίξω,θέλω να σε νιώσω
μόνο αυτά μπορώ να πω,δαγκώνω τα φτωχά δαχτυλά μου
Εγω,εδω και εκεί,όπου και να μαι δεν μπορώ να ταιριάξω
σε σένα,σε εκείνη,στον όποιονδήποτε,δεν μπορώ να ανήκω,περιφέρομαι και τριγυρνώ δίπλα σου
Εγω,εδω και εκεί,όπου και να μαι δεν μπορώ να ταιριάξω
σε σένα,σε εκείνη,στον όποιονδήποτε,δεν μπορώ να ανήκω,περιφέρομαι και τριγυρνώ δίπλα σου
Το φεγγαρόφως θα αντιληφθεί την μοναχική νύχτα?
το φως των αστεριών θα αντιληφθεί την πληγωμένη καρδιά?καθως θάβεται ο πόνος,τραγουδώ
θαμμένος στη νοσταλγία,σε καλώ
Το φεγγαρόφως θα αντιληφθεί την μοναχική νύχτα?
το φως των αστεριών θα αντιληφθεί την πληγωμένη καρδιά?καθως θάβεται ο πόνος,τραγουδώ
θαμμένος στη νοσταλγία,σε καλώ
Εγω,εδω και εκεί,όπου και να μαι δεν μπορώ να ταιριάξω
σε σένα,σε εκείνη,στον όποιονδήποτε,δεν μπορώ να ανήκω,περιφέρομαι και τριγυρνώ δίπλα σου
Εγω,εδω και εκεί,όπου και να μαι δεν μπορώ να ταιριάξω
σε σένα,σε εκείνη,στον όποιονδήποτε,δεν μπορώ να ανήκω,περιφέρομαι και τριγυρνώ δίπλα σου
Το φεγγαρόφως θα αντιληφθεί την μοναχική νύχτα?
το φως των αστεριών θα αντιληφθεί την πληγωμένη καρδιά?καθως θάβεται ο πόνος,τραγουδώ
θαμμένος στη νοσταλγία,σε καλώ
Το φεγγαρόφως θα αντιληφθεί την μοναχική νύχτα?
το φως των αστεριών θα αντιληφθεί την πληγωμένη καρδιά?καθως θάβεται ο πόνος,τραγουδώ
θαμμένος στη νοσταλγία,σε καλώ