Şimdi kalkıyorum
bu yataktan,
şimdi
pencereyi açıyorum.
Ve ışık giriyor içeri
rüzgârla birlikte,
şimdi seni hissediyorum,
ama çok uzaktasın
buradan.
Bir gün gider de,
bir daha geri dönmezsen,
bir gün ben gider de,
bir daha geri dönmezsem…
Ne kadar büyük dünya,
bitimsiz.
Dün benimleydin,
kollarımda,
oysa bugün
bir kum tanesi gibi
bilinmez bir beldede,
gizlisin benden.
Bir gün gider de,
bir daha geri dönmezsen,
bir gün ben gider de,
bir daha geri dönmezsem…
Ne büyük bir sessizlik,
her şey askıda,
nasıl da baş döndürücü seni görmemek,
çınlıyorum
bir çan gibi.
Pencereyi açıyorum
ve sen giriyorsun içeri,
sen giriyorsun.