Ĉu vi ne aŭdas miajn kantojn aŭ tion, kio parolas en ili?
Se vi scias, kion mi sentas, tiam fidu min
Mi estas amiko por vi, mi neniam forlasos vin
Vi estas kiel la vesperstelo, tiel fore
Sed mi sekvos vin, ĉar vi iluminas min en ĉi tiu mallumo
Mi scias, ke estas tiel
Ĉar kiam mi pensas pri vi
Kiam mi donacas al vin mian tempon
Me scias, ke vi estas tion, kion mi volas
Eĉ se vi ne diras al mi multe pri vi
Mankas nenion en vi
Ĉiuj viaj zorgoj restas kaŝita antaŭ mi
Kun rideto, kiu pardonas
Vi renkontas mian rigardon
Kaj mi blinde sekvas vin en via lumo
Ĉu vi ne aŭdas miajn kantojn aŭ tion, kio parolas en ili?
Kiam mi vidas en viajn okulojn, mi perdiĝas
Mi povas aŭskulti vin dum horoj, kvankam via buŝo ne parolas
Vi estas kiel la vesperstelo, tiel fore
Apud vi ĉiu alia lumo estingiĝas
Vi estas tion, kion mi deziras
Kun ĉiu gesto, per kio vi foriras