אַ זוניקער שטראַל איז אַרויף אויף מייַן בעט,
פון ליבינקען פרילינג דער ערשטער שטאַפעט,
און צערטלעך גענומען מיך וועקן,
שטיי אויף, מענטש, עס טאָגט שוין,
דער האָן האָט שוין געקרייט !
דער פרילינג, דער מלך פון ליבע און פרייד,
ער קומט אָן פון אַלע פיר עקן . . .
שטיי אויף – מענטש ! עס טאָגט שוין –
דער שטראַל צו מיר רעדט –
און וואַרעם – מיט ליבע מיך צערטלט און גלעט,
אַרויס גיין, פאַרשפּרייט די ידיעה,
ס׳וועט באַלד און גיך קומען אויף וואַלד און פעלד,
אויף אַלע מין פייגל, אויף מענטש און אויף וועלט,
די לאַנג שוין דערוואַרטע ישועה.
שטיי אויף – מענטש, עס טאָגט שוין,
דער שטראַל צו מיר רעדט —
און וואַרעם – מיט ליבע מיך צערטלט און גלעט,
דער פרילינג, דער אָנזוג פון פרידן,
באַלד וועט זייַן בליק זיך צעבליִען דאָס פעלד
און ליכטיק און פרייַ וועט באַלד ווערן די וועלט –
פאר אַלע ! און אויך פאר אייַך ייִדן !