Adriano C.: Hiç bıkmam anlayışlı olmaktan (yani, insan)
Fazla insan, sakıngan ve mantıklı
ve kelimelerimi kuşanıyorum
ve sessizliğin neredeyse duygulandırıyor beni, evet,
ama kalp pek az zeki de ondan.
Diyeceğim çok şey var ama bir şey söylemiyorum
bir adım ötemdesin şimdiden.
Söylesene: Aldanıyor muyum özgür hissediyorsam kendimi?
Claudia Mori: Safsın
Adriano C.: Aşk tuzağa mı düşürüyor kalbimi?
Dünya kadar eski bir serap olsa gerek,
ama suda yüzüp sonra dibe bırakmak kendini
o kadar da uygunsuz değil
ve ışıklar sönükken söyleşmek daha iyi
bir adım ötemdesin.
Koro: Hem sonra, hem sonra, hem sonra, hem sonra…
Adriano C.: Hem sonra, duruyorsun, geri adım atıp
gene yeni bir teori sürüyorsun önüme,
dayanamıyorum artık.
Koro: Ve anlamış gibi yapıyorum,
ve uyuyormuş gibi yapıyorum.
Adriano C.: Off, çok sıkıcı, bir içkiye ihtiyacım var, beni kendime getirecek.
Mina: Ama daha kötüsü, sana ihtiyacım var,
ellerine, kalmana ve uzaklaşmana
tenle manaya
akılla duyguya, sana ihtiyacım var,
yoksa uyuyamıyorum bir türlü.
İyi geliyorsun bana, hayır desen bile… ben…
Sana, nefret ettiğim sessizliklerine, hem sonra yoruyorsun beni ten ve manayla
akıl ve duyguyla, kendinle.
Ama anlayacak ne var? İyi geliyorsun bana.
Adriano C.: Kalbime bak, kalbim bir (bir)
Klinik bir vakadan ibaretmiş gibi değil.
Bırak güneş çözsün biraz buzu
ve ısıtsın biraz sıfırın altındaki kalbimi.
Lensinin ardında sağlam,
tekrar ediyorum sana: sakin, sabırlı ol.
Şimdiden bir adım ötemdesin.
Güzelim, itiraz etmezsin herhalde, aslında…
Mina: Anlaşıyoruz!
Adriano C.: Aşk yalnızca bir kimya meselesi
evrimin bir yöntemi
bir uzlaşım görev ile tutku arasında.
Tabii, çok çekicisin
ve parfümün zihnimi karıştırıyor.
Bir adım ötemdesin.
Koro: Hem sonra, hem sonra, hem sonra, hem sonra...
Adriano C.: Hem sonra, birden teslim oluyor, gülümsüyor, duyuyorsun beni,
tam benim ümidim kalmamışken.
Koro: Artık anlayacak bir şey yok,
Artık açıklayacak bir şey yok.
Adriano C.: Söndürüyorum ışığı, susuyoruz, hafifçe dokunuyorum sana ve sen…
Mina: Oh, oh oh
Ama daha kötüsü, sana ihtiyacım var, ellerine
kalmana ve uzaklaşmana
tenle manaya
akılla duyguya, sana,
yoksa uyuyamıyorum bir türlü.
İyi geliyorsun bana hayır desen bile… ben…
Sana, sessizliklerine, hatta yorgun günlerine,
tenle manaya, akılla duyguya… sana ihtiyacım var.
Ama ne var anlayacak? İyi geliyorsun bana.
Adriano C.: Ama ne var anlayacak? İyi geliyorsun bana.
Mina: Ama ne var anlayacak?
Koro: ellerine
kalmana ve uzaklaşmana
tenle manaya
akılla duyguya, sana ihtiyacım var,
yoksa uyuyamıyorum bir türlü.
İyi geliyorsun bana hayır desen bile… ben…
Sana, sessizliklerine, hatta yorgun ayaklarına,
tenle manaya, akılla duyguya… sana ihtiyacım var.
Ama ne var anlayacak? İyi geliyorsun bana.