A un passo da te [Turkish translation]

Adriano C.: Hiç bıkmam anlayışlı olmaktan (yani, insan)

Fazla insan, sakıngan ve mantıklı

ve kelimelerimi kuşanıyorum

ve sessizliğin neredeyse duygulandırıyor beni, evet,

ama kalp pek az zeki de ondan.

Diyeceğim çok şey var ama bir şey söylemiyorum

bir adım ötemdesin şimdiden.

Söylesene: Aldanıyor muyum özgür hissediyorsam kendimi?

Claudia Mori: Safsın

Adriano C.: Aşk tuzağa mı düşürüyor kalbimi?

Dünya kadar eski bir serap olsa gerek,

ama suda yüzüp sonra dibe bırakmak kendini

o kadar da uygunsuz değil

ve ışıklar sönükken söyleşmek daha iyi

bir adım ötemdesin.

Koro: Hem sonra, hem sonra, hem sonra, hem sonra…

Adriano C.: Hem sonra, duruyorsun, geri adım atıp

gene yeni bir teori sürüyorsun önüme,

dayanamıyorum artık.

Koro: Ve anlamış gibi yapıyorum,

ve uyuyormuş gibi yapıyorum.

Adriano C.: Off, çok sıkıcı, bir içkiye ihtiyacım var, beni kendime getirecek.

Mina: Ama daha kötüsü, sana ihtiyacım var,

ellerine, kalmana ve uzaklaşmana

tenle manaya

akılla duyguya, sana ihtiyacım var,

yoksa uyuyamıyorum bir türlü.

İyi geliyorsun bana, hayır desen bile… ben…

Sana, nefret ettiğim sessizliklerine, hem sonra yoruyorsun beni ten ve manayla

akıl ve duyguyla, kendinle.

Ama anlayacak ne var? İyi geliyorsun bana.

Adriano C.: Kalbime bak, kalbim bir (bir)

Klinik bir vakadan ibaretmiş gibi değil.

Bırak güneş çözsün biraz buzu

ve ısıtsın biraz sıfırın altındaki kalbimi.

Lensinin ardında sağlam,

tekrar ediyorum sana: sakin, sabırlı ol.

Şimdiden bir adım ötemdesin.

Güzelim, itiraz etmezsin herhalde, aslında…

Mina: Anlaşıyoruz!

Adriano C.: Aşk yalnızca bir kimya meselesi

evrimin bir yöntemi

bir uzlaşım görev ile tutku arasında.

Tabii, çok çekicisin

ve parfümün zihnimi karıştırıyor.

Bir adım ötemdesin.

Koro: Hem sonra, hem sonra, hem sonra, hem sonra...

Adriano C.: Hem sonra, birden teslim oluyor, gülümsüyor, duyuyorsun beni,

tam benim ümidim kalmamışken.

Koro: Artık anlayacak bir şey yok,

Artık açıklayacak bir şey yok.

Adriano C.: Söndürüyorum ışığı, susuyoruz, hafifçe dokunuyorum sana ve sen…

Mina: Oh, oh oh

Ama daha kötüsü, sana ihtiyacım var, ellerine

kalmana ve uzaklaşmana

tenle manaya

akılla duyguya, sana,

yoksa uyuyamıyorum bir türlü.

İyi geliyorsun bana hayır desen bile… ben…

Sana, sessizliklerine, hatta yorgun günlerine,

tenle manaya, akılla duyguya… sana ihtiyacım var.

Ama ne var anlayacak? İyi geliyorsun bana.

Adriano C.: Ama ne var anlayacak? İyi geliyorsun bana.

Mina: Ama ne var anlayacak?

Koro: ellerine

kalmana ve uzaklaşmana

tenle manaya

akılla duyguya, sana ihtiyacım var,

yoksa uyuyamıyorum bir türlü.

İyi geliyorsun bana hayır desen bile… ben…

Sana, sessizliklerine, hatta yorgun ayaklarına,

tenle manaya, akılla duyguya… sana ihtiyacım var.

Ama ne var anlayacak? İyi geliyorsun bana.