Άτακτη [Átakti]

Ήθελα να σ’ αντάμωνα

να σου ’λεγα καμπόσα,

κι αν δε σου γύριζα το νου

αχ... να μου ’κοβαν τη γλώσσα.

Δε σε θέλω, δε σε θέλω,

πια δε σ’ αγαπώ.

Δε σε θέλω, και πάρε και δρόμο

και τράβα στο καλό.

Μου το ’πανε οι μάγισσες

κι όλες οι καφετζούδες,

μου το ’πε μια απ’ την Αίγυπτο

αχ... με τις φαρδιές πλεξούδες.

Δε σε θέλω, δε σε θέλω,

πια δε σ’ αγαπώ.

Δε σε θέλω, και πάρε και δρόμο

και τράβα στο καλό.

Και τι δεν έκανα για σε

για να σε διορθώσω,

μα εσύ ’σαι τόσο άταχτη

αχ... στρίψε για να γλιτώσω.

Δε σε θέλω, δε σε θέλω,

πια δε σ’ αγαπώ.

Δε σε θέλω, και πάρε και δρόμο

και τράβα στο καλό.