Mmiéz’a lu mare nc’è na stréca néra
e dint’a nu pignato fa fatture.
Ncòpp’ a na scópa, quanno scénne ‘a séra,
vòla pe ll’aria e sémmena sbenture.
Pe chésto, ‘ncòpp’o munno annegrecate,
nce stanno tanta còre sventurate,
e pe chésto nce stanno ‘e chiante amare
ca sanno ‘mmócca cómm’a ll’acqua ‘e mare.