Ajére, pe' Tulèto, me 'ncuntraje
cu 'a primma e sóla 'nnammurata mia:
ll'uócchie pittate…e addó passaje, lassaje
tutt'e prufume 'e na prufumèria.
E a vint'anne turnaje cu stu penziéro,
chilli vint'anne ca nun tèngo cchiù.
L'ammóre è na ferita
ca 'o tiémpo po’ sanà,
ma te rummane 'o ségno tutt'a vita
pe t'a fà ricurdà!
E me so' ricurdato 'e na fenèsta.
Maria 'mmiéz'ê glicínie rampicante,
dóje frónne 'aruta 'mpiétto, 'o juórno 'e fèsta,
duje curallucce â recchia pe' brillante,
e na vèsta cu 'e mmane sóje cusuta,
nu pòco 'e cipria 'nfaccia e niénte cchiù.
L'ammóre è na ferita
ca 'o tiémpo po’ sanà,
ma te rummane 'o ségno tutt'a vita
pe t'a fà ricurdà!
E dòppo n'esistènza 'ntussecata,
che 'a vita nòsta nu rumanzo fuje,
essa pigliaje na strata, io n'ata strata,
ma cu na spina ô còre tutt'e duje!
E 'a tant'anne, d'e llàcreme chiagnute,
n'è rummasa una e nun s'asciutta cchiù.
L'ammóre è na ferita
ca 'o tiémpo po’ sanà,
ma te rummane 'o ségno tutt'a vita
pe t'a fà ricurdà!