Ինչքան ժամանակ անցավ, ես դեռ չեմ հավատում, որ գնացել ես
Մոռանալն անհնար է, վերադառնալուդ օրվան պատրաստ եմ
Հոգիս ամառվա մի այգի ասես լինի, հիշողություններս՝ չորացած ծաղիկներ
Թե չխնամեմ, չջրեմ ամեն օր, կմեռնեն կգնան։
Ժամանկը ետ է դառել կարծես, ամեն ինչ առաջվանն է
Բոլորին ասացի իբր լավ եմ
Լաց լինելս երկար տևեց
Մի քանի իր կար քեզնից ինձ մոտ, էդպես էլ մնաց
Էլ կողքիս չես․ հասկանալս երկար տևեց
Լաց լինելս երկար տևեց
Կնոջ հին, խունացած նամակի նրբագեղությունը,
Բանտարկված պոետի աչքերի կարոտը
Ինչքա՜ն խոցելի է մանուկն իմ հոգու, որ հավատում էր քեզ
Ինչքա՜ն միամիտ է, որ չի հավատում, թե իրեն լքել ես
Ժամանկը ետ է դառել կարծես, ամեն ինչ առաջվանն է
Բոլորին ասացի իբր լավ եմ
Լաց լինելս երկար տևեց
Մի քանի իր կար քեզնից ինձ մոտ, էդպես էլ մնաց
Էլ կողքիս չես․ հասկանալս երկար տևեց
Լաց լինելս երկար տևեց
Ժամանկը ետ է դառել կարծես, ամեն ինչ առաջվանն է
Բոլորին ասացի իբր լավ եմ
Լաց լինելս երկար տևեց
Մի քանի իր կար քեզնից ինձ մոտ, էդպես էլ մնաց
Էլ կողքիս չես․ հասկանալս երկար տևեց
Լաց լինելս երկար տևեց
Ժամանկը ետ է դառել կարծես, ամեն ինչ առաջվանն է
Բոլորին ասացի իբր լավ եմ
Լաց լինելս երկար տևեց
Մի քանի իր կար քեզնից ինձ մոտ, էդպես էլ մնաց
Էլ կողքիս չես․ հասկանալս երկար տևեց
Լաց լինելս երկար տևեց
Լաց լինելս երկար տևեց