مثل یه صفحه ی قدیمی بودی ، که زرد شده بودی
کمی خط خطی شده
مثل دو قطره اشک از تنهاییت روی اون بودی
گریه کردی
گریه کردم
خیلی گریه کردیم
وقتی به گذشته نگاه میکنم
وقت رفتن ، فرصتی نیست
دلم تکه پاره شده
در درونم ، یک عذاب ناتمام داره خونریزی میکنه
نه جاری میشه ، نه تموم میشه ، توصیف ناپذیر و دروغه
از این رو ، در زندگی شانس دیگری وجود ندارد