Το δικό σου όνομα δεν είναι το ίδιο με την αγάπη
Δεν μπορώ να υπομένω για κανέναν μέχρι το τέλος
Το να κάνω ένα βήμα πίσω απ' όσα έχω κάνει δεν μου ταιριάζει. Λυπάμαι, αλλά δεν θα συγχωρώ μέχρι θανάτου
Το μόνο που έχει μείνει στα χέρια μου είναι η αξιοπρέπεια μου. Μέσα μου, μια τελειωμένη ελπίδα
Και λίγες παραπάνω ρυτίδες στο πρόσωπο μου
Βεβαίως και το μυαλό θα τα ξεχάσει όλα
Μα αν κι λέω στη καρδιά μου ν' αντέξει
Δεν μου αρκεί η παρηγοριά
Δεν το πιστεύω, ποιος θα μπορούσε εν γνώσει του να αγνοήσει όλα σου τα λάθη? Εγώ τ' αγνόησα. Σου είχα δείξει την πραγματικότητα για αυτά τα σκοτεινά πηγάδια που πας. Ρώτα αυτούς που ξέρουν, τα δάκρυα τελειώνουν? Κυλάνε τη μια μέρα και την άλλη σταματάνε? Αυτή η ζωή που χαράμισες, σου αρκεί?
Ποιος θα μπορούσε εν γνώσει του να αγνοήσει όλα σου τα λάθη? Εγώ τ' αγνόησα. Σου είχα δείξει την πραγματικότητα για αυτά τα σκοτεινά πηγάδια που πας. Ρώτα αυτούς που ξέρουν, τα δάκρυα τελειώνουν? Κυλάνε τη μια μέρα και την άλλη σταματάνε? Αυτή η ζωή που σπατάλησες, σου αρκεί?