kim bilir ömrümüm kaçıncı telaşı
sevgilim uğruna döktüğüm gözyaşı
şimdi yoksun diye
düştüm bi hallere
kimse yokluğunda bunca özlenmedi
olur ya bilmeden kırdıysam kalbini
bağışla bin kere
bu ömrü halini
nasıl unutsun yürek
sevdiyse bir kere
çıkmayınca fikrin aklın bedenimden
vur kır geç bu kalp emrindir
her kahrın ömür kabülümdür
sen koş gel yeterki aşkından haber ver
vur kır geç bu kalp emrindir
her kahrın gönül kabülümdür
sen var dur yeterki saadetten haber ver...
bir bir ayıkladım içimde ne varsa şimdi bir sen varsın
gerisi boş yara ne gizli ne saklı en acı en hazin
her türlü cefaya sevgilim razıyım