Duvarın yıkıldığı gün
Anahtarları yere attılar
Bardaklarımız havada, gelen özgürlük için haykırdık
Duvarın yıkıldığı gün
Aptallar Gemisi sonunda yerin dibine battı
Verilen sözler, uçan, kağıttan kumrular gibi geceyi aydınlattı
Hayalimde beni terk ettiğini gördüm
Sıcaklık, gurur bile kalmadı
Bana ihtiyacın olmasına rağmen
Senin için bir şey yapamayacağım açıktı
Artık hayat gün be gün değersizleşiyor
Arkadaşlar ve komşular yüz çevirdikçe
Ve bir değişim var, pişmanlıkla bile, düzeltilemeyecek
Şimdi öncüler çöl kumu gibi yer değiştiriyor
Milletler onların kanlı ellerini yıkarken
Karanlık iki yüzlü ilişkilerdeki sadakatten, tarihten
Davulların sesiyle uyandım
Müzik çaldı, gündüz Güneş'i yüzünü gösterdi
Döndüm ve sana baktım
Acılı kalıntılar dışında her şey kayıp gitti... Kayıp gitti