Θυμάμαι την Τζόνι, έι
Νεόφερτη κι επιτυχής
Θυμάμαι τα παπούτσια της σαν μπαλαρίνας
Ένα κορίτσι που το 'λεγαν Τζόνι που
Άλλαξε το όνομά της όταν
Ανακάλυψε ότι είχε να επιλέξει
Ανάμεσα στο να αλλάξει ή να την αλλάξουν
Ένα κορίτσι που το 'λεγαν Τζόνι
Μαύρη σαν την κόλαση και λευκή σαν φάντασμα
«Μην μιλάς για ζωή ή θάνατο»
Είπε ότι τα είχε βαρεθεί και τα δύο
Ένα κορίτσι που το 'λεγαν Τζόνι που δε φοβόταν
Θα την είχαν ξεσκίσει αλλά
Ποιος θα νοιαζόταν;
Ένα κορίτσι που το 'λεγαν Τζόνι
Το τρένο ερχόταν στην πόλη, κι αυτή το πήρε
Χωρίς να κοιτάξει πίσω, χωρίς λέξη
Αν είπε αντίο, εγώ ποτέ δεν το 'μαθα
Αλλά ο θόρυβος συνεχίζει
Ο θόρυβος, η τζαζ
Κι η αλήθεια είναι στα χέρια κάποιου άλλου
Και το σπίτι που έχτισε το κορίτσι που το 'λεγαν Τζόνι
Είναι τώρα μόνο σκόνη και θρύψαλα