Ξέρω ότι μου είπες
Πολύ καιρό πριν
Ότι δεν με θέλεις
Δεν μ' αγαπούσες πια
Θέλω να ξέρω
Ω, τι με κάνει
Το πιστεύεις, παιδί μου
Έναν ανόητο για σένα
Ωω, όχι, είμαι ένας ανόητος για σένα
Ξέρω ότι μου είπες
Ότι δεν με ήθελες κοντά σου
Και ξέρω
'Οτι έχεις έναν άντρα μακριά στην άλλη άκρη της πόλης
Ξέρω λοιπόν ότι είναι κάτι
Ω, τί με κάνει να είμαι
Το πιστεύεις, παιδί μου
Είμαι ένας ανόητος για σένα
Ωωω, όχι, είμαι ένας ανόητος για σένα
Ξύπνησες καμιά φορά το πρωί
Ακριβώς την αυγή
Να φτάσεις και να νοιώσεις το μαξιλάρι
Όπου το μωρό σου ξάπλωνε
Μετά κλαις
Όπως δεν έκλαψες ποτέ πριν
Ω θέε μου
Ναι, μπορείς να κλάψεις τόσο δυνατά
Λες τις στενοχώριες σου στον γείτονα της διιπλανής πόρτας
Από τότε που ήσουν πέντε χρονών
Ήμουν ένας ανόητος για σένα
Βαθιά μέσα στη ψυχή μου, μικρή μου
Είμαι ένας μικρός ανόητος για σένα
Ξέρω λοιπόν ότι είναι κάτι
Ω, ω, θέε μου
Είμαι ένας ανόητος για σένα